Bugün erkenden okulun yolunu tuttum. Her şey dün ki gibi aynıydı ,değişen hiçbir şey yoktu. Bu sıkıcı, durağan hayatımda tek neşe kaynağım öğrencilerimdi. Öğrencilerim... o an aniden arabayı durdurdum. Ya öğretmen olmasaydım? Yalnız başıma devam ettiğim bu hayatta ya hiç neşe olmasaydı? Ya öğrencilerim olmasaydı? Arabayı kenara çekip kendimi dışarı attım. Havanın soğukluğunu tüm vücudumda hissediyordum. Orada uzun bir süre düşündüm. Bütün bunları ortaokuldaki öğretmenime borçluydum.
Ortaokulda sınıfa bir şeyler anlatmayı hep severdim. Kitapları karıştırır yeni bilgiler öğrenir sınıfa anlatmak için can atardım. Bunu gören öğretmenlerim beni hep desteklerdi. Ama içlerinden biri benim için çok özeldi. Bahar öğretmen. Benimle kitapları karıştırır yeni bilgiler öğrenmeye, öğretmeye çalışırdı. Bazen beni, kendi küçüklüğüne benzetirdi. O benim gözümde mükemmel bir öğretmendi. Bana ileride çok iyi aynı zamanda başarılı bir öğretmen olabileceğimi söylerdi. Ben de ileride onun gibi bir öğretmen olabileceğimi hayal ederdim.
Hayalimi gerçekleştirmiştim. Artık Bahar öğretmen olmuştum. Her şey onun desteği sayesindeydi. Hayatıma renk katan aslında oydu. Peki Bahar öğretmen neredeydi? Onunla çok uzun zamandır görüşmüyordum. Bu hayatı ona borçluydum, ona bir vefa borcum vardı.
Ona ulaşmak için her şeyi yaptım. Sonunda ulaştım ama duyduklarım beni epeyce üzdü. Hemen huzurevini arayıp gerekli bilgileri aldım. Evet gerçekten de oradaydı. Okuluma uğrayıp doğruca huzurevine gittim. Bahar öğretmen ,evet işte oradaydı. Yemyeşil gözleri hala parıldıyordu. Kalbim hızla atmaya başladı, ellerim buz gibi oldu. Koşarak yanına gittim. Beni hemen tanıdı ve sımsıkı sarıldı. İkimiz de mutluluktan ağlayacak gibiydik. Uzun uzun konuştuk. Bana yaşadığı olayları bir bir anlattı. Zamanın nasıl geçtiğini anlamamıştım.
Aklımda bir fikir vardı. Benimle yaşayabilirdi... Benimle birlikte yaşamayı kabul eder mi diye sordum. Bir çok defa bana yük olmak istemediğini söylese de sonunda ikna edebilmiştim. O benim için bir öğretmenden daha fazlasıydı. Benimle gurur duyuyordu ve bu beni daha çok gururlandırıyordu...
Yorumlar
Yorum Gönder