İÇİMİ BASAN EFKAR
İçimin vadilerinde kış kıyamet
Rüzgârlar biteviye
Yavrusunu yitiren kurdu seslendiriyor
Ve ay her gece
Gümüşî bir yalnızlığı anlatmak için
Doğuyor sanki öylece.
İçimin dağlarında yangınlar dur durak bilmez
Alevler tekdüze
Kaybolan hayallere yanıyor
Ve güneş her seferinde
Yolunu kaybedenlere ümit olmak için
Parlıyor meşakkatsizce.
İçimin en kuytu köşesinde haykırışlar
Sessizlik yüreğimde
Ölmüş hayalleri barındırıyor
Ve ben yine
Olmayan bir sen ile konuşuyorum
Bu yalnızlığımın içinde.
Yorumlar
Yorum Gönder