GAMMAZ YÜREK (RÜMEYSA BAŞARAN 9/A)

    Doğru! Sinirliydim, fena halde sinirliydim, hala da öyleyim ama deli olduğumu da nereden çıkarıyorsunuz? Hastalığım duyularımı keskinleştirmişti, harap etmiş ya da köreltmiş değildi. Hepsinden öte olan, keskin işitme duyusuydu. Cennetteki ve dünyadaki bütün sesleri duyuyordum. Cehennemden gelen pek çok sesi duyuyordum. Söylesenize, nasıl deli olabilirim? Dinleyin ve nasıl ustalıkla - nasıl sakince size bütün hikayemi anlatıyorum, görün.

Fikrin aklıma ilk nasıl geldiğini söylemek imkansız ama aklıma düştüğü andan itibaren beni gece gündüz rahat bırakmadı. Bir amacım yoktu. Bir arzum yoktu. Yaşlı adamı severdim. Bana hiç zararı dokunmazdı. Beni asla kırmazdı. Altınlarında da gözüm yoktu. Beni sinirlendiren… Sanırım, gözleriydi! 

O gözleri...hep nefretle bakardı. Yaşanmışlıklardan mı bilmem ama o gözler hep sinirli ve nefret doluydu, ve buda veni sinirlendirirdi .Onu seven bir insana dahi nefretle bakan bir insandı o . Acaba ben mi çok abartıyordum? Bildiğimiz yaşlı bakışları mıydı onlar ? Yok yok olmaz,olamaz ben size demedim mi hastalığım duyularımı keskinleştirdi , diye? 

Evet hastayım ¿ama normal bi hastalık bence? (Ağlar ve devam eder) Ben... 

be-ni-iim ruh sağlığıma bişey olmuş ha bide KANSER.. (Sakın söylemeyin kimseye ama tamam mı?)Nasıl olduğumu öğrenmek istiyorsunuzdur durun anlatayım;

1,5YIL ÖNCE 

Çok mutluyum pardon çok mutluyuz sevgilim ve ben. Ailevi sorunlarımdan dolayı çok görüşemiyorduk , ve o da görüşemediğimiz için sıkılmaya başladı. Ah işte o gün bana evlenme teklifi etti. O kadar güzeldi ki... Ve iki hafta sonra gibi evlenmiştik artık.O günü ölsem de unutmam ben❤ ... ha bu arada ismi Ömer.

4 ay geçti evliliğimizin üstünden iş gezileri falan çıktı şehir dışında, bir süre işe gittiğini düşündüm ama o meğersem bi kadına gidiyormuş.(Ağlamaya başlar) Ben de ne bulamadıysa ondan bulmuş demek ki.. Peki sen şimdi soruyorsun nereden anladım diye? Evde unutmuştu o gün Ömer telefonunu o kadın aradı ve dediki:

- Ne yapıyorsun bugün?Bak sakın kimseye söz verme bi restoranda rezervasyon yaptırdım, dedi. Ama ben ses vermeyince irkildi bi an ben ağlayarak kapadım telefonu ve kaçtım , o yaptığından utanmadı kaç gün kaç gece suratıma baktı ama ben onun adına utanmıştım. Sadece kaçmak geldi o an içimden...

1 Hafta sonra;

Şehir dışındayım İzmir .Ama bilin bakalımne öğrendim 2 haftalık hamileyim ya hamileyim bu durumda geri dönmek zorundaydım. Geri dondüğümde o kadını evimde gördüm sesimi duyurmadan süzdüm onu sarışın , uzun boylu ve çok güzeldi. Sahilde yürümeye başaldım ve bütün suçu kendim de aradım, ben çok  çirkinim bundan sonra ne yaparsam olmaz dedim ilk kez özgüvenim yerlerdeydi. Ben böyle biri değildim "Ezik ve yetersiz"ama aşk bu onu onu iki dakika da nasıl silebilirdim ki... Bu kadar düşünmekten ve hamileliğim yüzünden bayılmışım orada.

Buldu beni daha doğrusu hastahaneden aramışlar ya o beni aramak gibi bi tenezülle 

gerek duymamıştı ki zaten. Neyse öğrenmiş hamile olduğumu çok sevindi bende o sevindi diye çok sevindim kendimi sevgili olduğumuz günlerde hissettim yine...

Ona herşeyi anlattım kızdım ,bağırdım ona

 oda pişkin pişkin:

-Birdaha seni asla ama asla kırmayacağım sen ne dersen o artık.. hemen, hemen şimdi ayrılacağım ondan.

Doğruyu söyleyeyim bu yavrunun bizim ailemizi kurtarmak için geldiğini düşündüm ve  Ömer'e bir şans daha verdim sonuçta herkes hakeder dedim ikinci bir şansı...

Ama kursağımda kaldı bu da... Barışmışlar bile kadınla çok ama çok ağladım çok, çok hemde. Benimle ilgilenmedi artık 6.haftamdayım çalışanlarını göndermeye başladı bana yaaa....(Ağlıyor) 7.haftamdayım artık susamadım,susmadım bu bebekte bizi kurtaramadı.

Tehdit ettim onu evet evet tehdit bir kadın daha ne kadar alçalabilir aşk için... 

"Ya o kadından ayrılırsın ya da ben bebeğimle intihar ederim." bir süre etkili oldu olmasına ama sonra...(ağlar)...sonra bebeğim çok stresten gitti benden, melek oldu.. Meleğim..

Ama bununla kalmadı Ömer de gitti kızının yanına-bence kızdı cinsiyeti Ömer hep kız çocuk hayal ederdi- beni bıraktı. Bi trafik kazasında  hayata yumdu gözlerini...

Bıkmıştım artık onların ölümümden sonra bende gitmek istedim niye mi? Çünkü ben bu hayatta bi insanın yaşayabileceği en büyük şeyleri yaşamıştım.. Aldatılmak, çocuğunu daha koklamadan kaybetmek ve birde çon sevdiğin biriyi kaybetmek yetmez mi sizce ... Bu kadar düşünmekten onları artık hannisüllüasyonlar görmeye başladım. Üçümüzü birlikte o kadar güzel gördümki

Annem Yurtdışından geldiği gibi yanıma geldi. Gördü evin halini masanın üstünde 3 çay bardağı yatak odasında beşiğin içinde oyuncak bir bebek ve Ömer'in ütülenmiş kıyafetleri... 

Yan komşum olan yaşlı adam bahsetmişti herşeyi anneme annem de bana:

-Kızım sen delirdin mi?bu evin hali ne!

...

Aramızda çirkin çirkin diyaloglar geçti ne yaşadıysam anlattım ona sarıldı sevdi beni .

-Sen daha 36 yaşındasın Zêynep yenisini bulurdun kuzum senin gibi muhteşem bir iş kadınıyla evlenmek bu devirde bütün erkeklerin hayali...

-Ya onlarda onun gibi yaparsa aldatırsa beni ha anne?

(İkiside ağlarlar)

-Ben yaşayamam anne! o bana bu dünyada kırk yıl düşünsem hayal edemeyeceğim şeyler yaşattı. Onu asla affetmeyeceğim ânne ama onu sevmeyi de hiç bırakamayacağım çünkü o... o....o..n..u o kadar çok seviyorum ki.

(Konuştuk ve konuşmak bana çok iyi geldi)

...

Annem bana istersen bi psikolog arkadaşımdan randevu alayım sana,dedi. Ama ben istemedim kabullenemedim delilik sınırına geldiğimi... Annem bana yine geleceğini söyledi onu düşünmememe mi  ve unutmaya çalışmamı söyledi ama fayda vermedi ben kahırımdan ölüyordum sanki..

Bana bişeyler olmuş gibi hissettim. Çok acıyordum yatarken bile. Ömer ve çocuğum öleli ..

3 Ay Sonra;

3 ay geçti annem vefat etti o..o..onuda kaybettim babam zaten benimle hiç ilgilenmezdi oldukça yalnız kaldım. Annem vasiyet olarak bana "git muayane ol iyileş ve yeniden sev sen daha gençsin canım kızım"

o mektup beni çok üzdü  vasiyet olarak bana bunu bırakmış..

2 Ay Sonra;

Artık hazırdım iyileşmeye...

Gittim psikiyatra 3 seans görüştük sonra ben ona psikolojikmen iyileşiyor gibiyim ama fiziken bana birşeyler oluyor dedim beni bir doktor arkadaşına yönlendirdi.  Beyin Kanseriymişim. Ve geç kalınmış bi beyin kanseri....(ağlar)

...

ŞİMDİ:

 

Evet çok kötüyüm, ölümün eşiğindeyim ama halen daha anlatacağım sana ... Yanımda o gözlerine sinir olduğum adam var, sağ olsun beni hiç yalnız bırakmıyor annem ona ölene kadar yanımda olmasını söylemiş yani vasiyet etmiş...

Sen hiç bu kadar ağır şeyleri yaşadın mı yaşadıysan beni anlarsın arkadaşım.

İnan aldatılma acısı bundan bin kat daha kötü. Zaten benden umut kesildi herkes ölmemi bekliyor şuan.. Bana ayrılan sürenin sonuna geldik..

Hey yaşlı adam senin o gözlerinden neden nefret ediyorum biliyor musun ?

(Ağladığı duyulmasın diye kısın bir sesle) "Neden?"

 

O gözlerine baktığımda aynı Ömer in beni kendine inandırmaya çalıştığı gibi bakıyorsun...

                              🌸SON🌸