BİTİRDİM KALBİMDÊ (RÜMEYSA BAŞARAN 9/A)

Benim yazı serüvenim sonralardan gelişti. Ailem o kadar ısrarcı değildi okuyup yazmamda. - ve bende hiç sevmem bu yönlerini - Neyse ki hocalarım vardı... Onlar bende bi ışık görmüşlerdi ve yardımcı olurlardı hep bişeyler yazmama...

Ortaokuldayım... yepyeni bir ortam - köy okulundan gelmişim - bu yüzden orası benim için çok farklıydı...biraz korkuyordum tabi doğal olarak. Bir kızla tanıştım ve çok geçmeden kanka olduk ama bu çok uzun sürmedi..kız bana,bana ya ihanet etmişti... inanamadım ağladım... ağladım... ve onunla o günden sonra hiç konuşmadım - o ikinci şansı bile hak etmedi, hak edemezdi yaptıklarının bedelini çekmeliydi. - 

Sonra başka bi kızla tanıştım onu sevdim zaten onunda benim gibi arkadaşı tarafından ihanete uğramış olması bizi bir mıknatıs gibi birbirimize çekip durdu. Gel zaman git zaman biz artık kankayız... -Ben tahmin edemezsiniz çok mutluyum bir kaç ay sonra böyle düzgün bir insanla arkadaş olduğum için..-  Neyse biz ikimizde planlar yapıyoruz yok buluşurz,gezeriz,aynı kıyafetlerden alırız  -ozamanlar modaydı-    falanda filanda... Bu  mutluluğumda kursağımda kaldı kara kedi(eski dost) geldiiiii... Bizim aramıza girmeye çalışıyor. Beyaz kedi(şimdiki dost) Ben tabi deliiiriyoorumm anlatamam... biz ilk aramıza almak istemedik ama zamanla kara kedi de bir şeytan tüyü olduğu için bizim beyaz kedi sevdi bunu ben artık çıldırdım!    kankama yazıyorum(mektup)-neden mi? mektup? ben ozamanlar biraz utangacım haliyle mesaj da o zamanlar pek yazmayı tercih etmezdim ondan bu yolu seçtim-          " Bak kanka yapma ne olur bu kız aramıza girmeye çalışıyor birkere ihanet eden yine eder bırak gitsin alamayalım gruba ben istemiyorum falanda filanda.."                          Ama o ben onu  uyardıkça daha da yaklaşıyordu ona...-amacı beni kıskandırmakdı belki ama bilmiyorum. -         Biz bir kaç kere küstük onun yüzünden ama en son barıştığımız da 3'lü grup olduk..

Ama ben dedim... ya dedim ben.. bir zaman sonra o kara kedi yine ihanet etti bu sefer tek bana değil ikimize de.. Onunla asla konuşmadık artık. Ben rahatlamıştım ama bizim dostluğumuzda yavaş yavaş çatırdamaya başlamıştı ne yapacağımızı bilemedik... Bu dostlukta artık bitiyordu yaz tatiline girdik ve güzelce whatsapp üzerinden yazışıyorduk tâ ki o güne dek o gün tersten mi kalkmıştım ne kıza kötü bişey demişim -amacım o değildi kesinlikle - onu çok seviyordum yaptıklarına rağmen  ama o çekirdek kabuğunu doldumayacak kadar küçük bir hatamla beni yarı yolda bıraktı..Ve o günden sonra onunla barışmak için bir dağları delmediğim kalmıştı😂..anlamıştım artık ne yaparsam yapayım affetmeyecek beni.. ve bende bıraktım artık , çünkü ben bunları yaptıkça onun egosu tatmin oluyordu. Unutmam lazımdı,

bişeyler beni  yavaş yavaş kaleme kağıda sarıyordu.. artık dostlarım olmuşlardı.- önceden de  dostumdular ama o zaman farklıydı-

"ACI" ,ACI beni sardı kaleme kağıda mektup yazdım ona, ama vermedim yırttım attım,yine yazdım yine yırttım attım içimdeki sevgi bitene kadar yaptım bunu......     Ve sonunda ona dair içimde beslediğim sevgi nefrete dönüştü.. Ve bir zaman sonra  onu hatırladığım da artık hiçbirşey hissetmediğimi farkettim ve ozaman anladım:

"BAŞARDIN! ONU UNUTMADIN AMA BİTİRDİN KALBİNDE"