Anaokulu dönemleri bitmişti artık. İlkokullu olmuştum. Benim için müthiş his verici bir şeydi adeta. İlkokula başlayacağım,gideceğim ilk gün gelmişti.
İlkokula başlayacağım o ilk gün bende çok heyecan vardı ve bir o kadar da korku. Çok heyecanlıydım ve her çocuk gibi bende o gün annemle birlikte okula gitmiştim gidene kadar çok mutlu ve enerjiktim ama okula gelene kadar. Okula geldikten, içine girdikten sonra bende stres ve korku oluşmuştu annemin elini sıkıca tutuyordum sanki beni burda tek bırakma dercesine. Sınıfıma girdim ve herhangi bir sıraya oturdum o sırada sınıfta birçok benim gibi öğrenci ya annesi ile ya da babasıyla gelmişti onları gördükten sonra daha da çok ürkmüştüm .Annemle sıramda oturduktan sonra yanımıza biri geldi ve yanında oturabilir miyim dedi ne diyeceğimi bilemedim utandım sonra olur dedim yanıma oturdu adı şeymaydı bir müddet konuşup tanışmıştık. Sanki onunla tanıştıktan konuştuktan sonra okula daha da ısınmıştım.
İlk okul günüm de hemen kendime bir arkadaş edinmiştim okula daha da alışmamı sağlamıştı birlikte oturuyorduk birlikte ödevlerimizi yapıyorduk sınıftaki diğer arkadaşlarımızla yavaş yavaş tanışmaya başlıyorduk. İlk okul günüm benim için ayrı bir değeri vardı ilerleyen zamanlar da asla unutamayan bir anım ve hatırladıkça beni sanki tekrar o güne götürüyormuş gibi veren his...
Hatıralar da olmasa...
YanıtlaSil