Günlük Tutma Çabam- İrem Kaya

İkinci sınıftaydım, teyzem ve annemle çarşıda yürüyorduk. Teyzem kırtasiyeye uğramak istediğini söyledi.

Kırtasiyeye girdik ve günlüklerin bulunduğu rafın önünde durduk. Teyzem bana bir tanesini seçmemi, bana hatıra kalacağını, gelecekte yazdığım bazı şeylere bakıp güleceğimi söyledi. Çok istekli değildim çünkü yazmayı sevmiyordum. Sonra istemeyeyerek gidip bir tane seçtim ve satın aldık. İşte benim günlük tutma çabam da burada başladı. İlk günlerde yazdım, sonra günlerce yazmayı unuttum. Bunu alışkanlık edinememiştim. Aklıma geldikçe yazmaya çalıştım ama tarihlerin arasındaki fark beni rahatsız ediyordu. En fazla altı yedi yaprak yazdım, daha sonra günlük tutmayı bıraktım. 

Ama keşke yazsaymışım çünkü teyzem haklıymış. Yazdığım o altı yedi yaprak hala duruyor ve gerçekten yazdıklarıma bakıp gülüyorum. :)